نیما اورزانی
ظهور شبکه‌های اجتماعی فرصت‌ها و تهدید‌های فراوانی همراه خود دارند. والدین، معلمان، استادان دانشگاه و سیاست‌گذاران پرسش مهمی پیش روی خویش می‌یابند: آیا رابطه‌ای بین شبکه‌های اجتماعی و سلامت روان کودکان و نوجوانان وجود دارد؟ آنچه بر اساس آمارها قطعا می‌دانیم این است که در بسیاری از کشورها شاهد کاهش سلامت روان بین نوجوانان هستیم. پرسش مهم این است: چرا؟ آیا شبکه‌های اجتماعی مقصراند؟ عده‌ای بر این باورند که آری، مظاهر تکنولوژی از جمله شبکه‌های اجتماعی باعث کاهش سلامت روان و به طور کلی کیفیت زندگی انسان‌ها از جمله نوجوانان شده است. عده‌ای دیگر چنین رویکردی را نوعی عقب‌ماندگی و مقاومت در برابر تغییر می‌دانند. چنین دوگانه‌هایی اما (سیاه/سفید، خوب/بد) توانایی بررسی پیچیدگی‌های پدیده‌ای را که با آن مواجهیم ندارد. در این مجموعه پادکست تلاش کرده‌ام تا با خوانش کتاب نسل مضطرب به رابطهٔ شبکه‌های اجتماعی و تاثیر آن بر سلامت روان کودکان و نوجوانان بپردازم.
به عنوان یک پدر به تجربه دریافتم که والدگری نقشی نیست که به طور طبیعی با به دنیا آمدن فرزندم به من اعطا شده باشد. والدگری کاری زمان‌بر و توانفرساست. تربیت خود یکی از الزامات تربیت فرزند است. هنگامی که کتاب جاناتان هیت یعنی نسل مضطرب را دیدم پیش خود گفتم حالا که تصمیم به خواندن کتاب دارم چرا آن را با بقیهٔ والدین به اشتراک نگذارم.
این شما و این نسل مضطرب